- çığırmaq
- кричать, орать, гаркать, вопить. çığırmamaq отриц. от çığırmaq.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
çığırmaq — f. 1. Bərk qışqırmaq, bağırmaq. Nə üçün çığırırsan? Çığırmaqdan səsi batdı. – Atalar doğru deyib: – Oğru elə çığırdı ki, doğrunun bağrı yarıldı. Ə. Vəl.. // Çığıra çığıra demək, bərk səslə demək. Polad çığırdı ki: – Mən bu dünyada; Yaşadım… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çığırma — «Çığırmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bağırmaq — f. 1. Bərk qışqırmaq, çığırmaq. Mən əzilən bir sinfin hayqıran; Haq bağıran sədasından yarandım. M. Müş.. <Səriyyə xala> bağırmaq, ağlamaq istəyir, bacarmırdı. M. İ.. Xaspolad bir də ucadan bağırdı. M. Hüs.. Bar bar bağırmaq – şiddətlə, var … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çığırışmaq — qarş. Bir ağızdan hamı çığırmaq, hamı birdən yerbəyerdən çığırmaq; bağırışmaq. Arvad qışqırdı, uşaqlar çığırışdılar, məcməyi üzüqoylu çevrilib, dolmanın hərəsi evin bir küncünə diyirləndi. Ç.. Kənd qızları bir birini itələyir, zarafatlaşır,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çır-çır — çığırmaq – bərk çığırmaq, qışqırmaq, bağırmaq. Sabah yola düşəndə də <uşaq> çır çır çığırırdı. «Aşıq Ələsgər». <Şahbaz bəy:> Şərəfnisə, qadan alım, bilirsən ki, əmidostum bu gün nə tufan elədi? Müsyö Jordanın yanında əmimin üstünə çır … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vaqqıldamağ — (Bakı) qışqırmaq, çığırmaq. – Bayquş kimi nə vaqqıldirsən bırda, itil get də … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bağırışmaq — qarş. Səs səsə verib qışqırmaq, hamı birdən çığırmaq, çığırışmaq; səs küy qoparmaq, qalmaqal salmaq, çığırbağır salmaq. Uşaqlar bağırışırlar. – Hamımız bağırışaraq, kəkliyin arxasınca xeyli baxdıq. A. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dissonans — <fr.> mus. Səslərdə ahəngsizlik, qarışıqlıq, uyğunsuzluq; ahəng pozğunluğu. <Gülsabah:> Çığırmaq lazım deyil, yoldaş Mirzə Camal. . . Çığırırsınız, tondan çıxarırsınız, dissonans əmələ gəlir. C. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dünya — is. <ər.> 1. Bir küll olaraq maddənin bütün formalarının məcmusu; kainat. Dünyanın əmələ gəlməsi. 2. Yer kürəsi, yer üzü, aləm. Dünyanın qitələri. Dünyanı dolaşmaq. Dünyada elə bir qüvvə yoxdur ki, bizə qalib gəlsin. – Bütün dünyanı gəzsən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ev — is. 1. Yaşayış binası, həmçinin müxtəlif müəssisə və idarələri yerləşdirmək üçün bina, tikili. Kərpic ev. Daş ev. Yaşayış evi. Altımərtəbəli ev. – On üç il bundan irəli evləri yazanda Danabaş kəndinin tüstü çıxanı düz altı yüz əlli ikiyə çatmışdı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
haray — 1. nida. Dad, aman, vay, dadfəryad, dad fəğan. Haray, kim nə dilim var, nə dil anlayanım. Qövsi. Haray, ey şerimin tunc qanadları; Fikrimin, hissimin ceyran atları. M. Müş.. 2. is. Qışqırıq, hay küy, cığır bağır, bağırtı səsi; qışqırıq bağırıq.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti